Kieskeurige cheetahs en twee scuba dives
Door: Jeannette
Blijf op de hoogte en volg Familie
06 Maart 2016 | Zuid-Afrika, Stormsriviermond
4 en 5 maart
Op vrijdagmorgen 4 maart nemen we afscheid van Beau, die mij een hartelijke omhelzing geeft, nadat hij heeft betoogd dat hij ons erg prettige en gezellige gasten vond, in tegenstelling tot een paar Schotten eerder deze week, die vrijwel geen woord met hem gewisseld hadden. Hij geeft ons nog een routebeschrijving mee voor de route naar Tsitsikamma, die ons tijd gaat besparen. Gelukkig heeft onze TomTom hetzelfde plan. Alles bij elkaar een geweldige gastheer, deze Beau, ondanks zijn meanderende betogen en zijn aderverkalking!
Onderweg doen we Daniell Cheetah aan, ook een tip van Beau. Het is een opvangcentrum voor allerlei wilde dieren en een fokkerij voor cheetahs (jachtluipaarden). Het meisje van wie we een rondleiding krijgen, de Nederlandse Renée, vertelt dat vrouwtjescheetahs nogal kieskeurig zijn en niet zondermeer met elk mannetje willen paren. Het enige mannetje dat ze momenteel hebben, valt niet in de smaak bij de dames, en zodoende is er al twee jaar geen babycheetah meer geboren. Er is echter hoop, want bij een andere cheetah opvang hebben ze twee jonge mannetjes geregeld, die eerst nog wat groter moeten worden, voordat ze "losgelaten" mogen worden op de vrouwtjescheetahs op deze farm. In de opvang hebben ze verder nog 4 stokstaartjes, een paar caracals en een serval (beide katachtige beesten, wat lijkend op lynxen) en twee luipaarden, allebei met jongen, die helaas buiten beeld in hun hok blijven. Ook hebben ze 2 jonge mannetjesleeuwen, die ze gered hebben van zgn. canned hunt (= ingeblikte jacht), waarbij rijke toeristen mogen jagen op wild dat op een relatief klein, omheind terrein loopt en dus een makkelijke prooi is voor de jagers. We kennen het verhaal van de onfortuinlijke leeuw Cecil, die door een Amerikaanse tandarts werd omgelegd voor veel geld. Ook een gevalletje van "canned hunt". Tot slot mogen we om beurten op de foto met Kaki, de in ongenade gevallen mannetjescheetah, die spinnend op Renée afkomt, en vervolgens weer lui plaatsneemt onder zijn afdak in de schaduw. De meeste dieren houden zich in de schaduw op, want het is bloedheet hier midden op de dag in de Karoo-woestijn.
Na een lunch met quiches gevuld met feta en biltong (gedroogd vlees) en daarbij flink wat cola en koel water, vervolgen we onze tocht door de Karoo naar onze volgende overnachting in Storms River Mouth Rest Camp, gelegen in het Tsitsikamma natuurreservaat. We hebben een huisje pal aan de Indische Oceaan, met uitzicht op lage rotskust en flinke branding. Gezeten op ons terras genieten we van een heerlijke braai met het geruis van de zee. Na het eten vergapen we ons aan de fenomenale sterrenhemel die zich boven ons hoofd uitstrekt. Wat een fantastische plek!
De volgende ochtend om 10 uur heeft Jelle een scuba dive geregeld, vlakbij ons huisje. Hij blijkt de enige liefhebber te zijn, en beleeft een prachtige ochtend onder water met zijn duikinstructeur Sendjele. Ze duiken tot ongeveer twaalf meter diep en zien o.a. een inktvis, platvissen, een kleine haai en een enorme rog. Het bevalt Jelle zo goed, dat hij om 1 uur nog een duik maakt met dezelfde instructeur.
Terwijl Jelle in zee ligt, maken Jaap, Jasper en ik een wandeling naar een spectaculaire hangbrug die over de monding van de Stormsrivier is gebouwd. We lopen door tropisch oerwoud over plankieren langs de kust en moeten flink klimmen. De vergezichten over zee zijn oogstrelend. De foto's spreken voor zich. 's Middags willen Jaap en Jasper snorkelen, maar helaas betrekt het weer: er klinkt onweersgerommel en dan is zwemmen in zee niet verstandig!
Jammergenoeg zet het onweer door en regent het daarbij enige uren flink. Het sein voor ons om een boekje en de krant te lezen, verslag bij te werken en daarna een potje te klaverjassen. Ik ben helaas vergeten wie er gewonnen hebben.
Tegen zessen wordt het droog en maakt Jelle de braai aan. De rest van de avond zitten we buiten en horen we het geruis van de oceaan. Wederom een heerlijke avond!
De volgende morgen kijk ik rond 7 uur uit het slaapkamerraam en zie een school dolfijnen voorbijzwemmen. Jelle is net op tijd om ze ook te zien. De rest is te laat, omdat de dolfijnen stevig het gas erop hebben. We zullen deze plek gaan missen....
Op vrijdagmorgen 4 maart nemen we afscheid van Beau, die mij een hartelijke omhelzing geeft, nadat hij heeft betoogd dat hij ons erg prettige en gezellige gasten vond, in tegenstelling tot een paar Schotten eerder deze week, die vrijwel geen woord met hem gewisseld hadden. Hij geeft ons nog een routebeschrijving mee voor de route naar Tsitsikamma, die ons tijd gaat besparen. Gelukkig heeft onze TomTom hetzelfde plan. Alles bij elkaar een geweldige gastheer, deze Beau, ondanks zijn meanderende betogen en zijn aderverkalking!
Onderweg doen we Daniell Cheetah aan, ook een tip van Beau. Het is een opvangcentrum voor allerlei wilde dieren en een fokkerij voor cheetahs (jachtluipaarden). Het meisje van wie we een rondleiding krijgen, de Nederlandse Renée, vertelt dat vrouwtjescheetahs nogal kieskeurig zijn en niet zondermeer met elk mannetje willen paren. Het enige mannetje dat ze momenteel hebben, valt niet in de smaak bij de dames, en zodoende is er al twee jaar geen babycheetah meer geboren. Er is echter hoop, want bij een andere cheetah opvang hebben ze twee jonge mannetjes geregeld, die eerst nog wat groter moeten worden, voordat ze "losgelaten" mogen worden op de vrouwtjescheetahs op deze farm. In de opvang hebben ze verder nog 4 stokstaartjes, een paar caracals en een serval (beide katachtige beesten, wat lijkend op lynxen) en twee luipaarden, allebei met jongen, die helaas buiten beeld in hun hok blijven. Ook hebben ze 2 jonge mannetjesleeuwen, die ze gered hebben van zgn. canned hunt (= ingeblikte jacht), waarbij rijke toeristen mogen jagen op wild dat op een relatief klein, omheind terrein loopt en dus een makkelijke prooi is voor de jagers. We kennen het verhaal van de onfortuinlijke leeuw Cecil, die door een Amerikaanse tandarts werd omgelegd voor veel geld. Ook een gevalletje van "canned hunt". Tot slot mogen we om beurten op de foto met Kaki, de in ongenade gevallen mannetjescheetah, die spinnend op Renée afkomt, en vervolgens weer lui plaatsneemt onder zijn afdak in de schaduw. De meeste dieren houden zich in de schaduw op, want het is bloedheet hier midden op de dag in de Karoo-woestijn.
Na een lunch met quiches gevuld met feta en biltong (gedroogd vlees) en daarbij flink wat cola en koel water, vervolgen we onze tocht door de Karoo naar onze volgende overnachting in Storms River Mouth Rest Camp, gelegen in het Tsitsikamma natuurreservaat. We hebben een huisje pal aan de Indische Oceaan, met uitzicht op lage rotskust en flinke branding. Gezeten op ons terras genieten we van een heerlijke braai met het geruis van de zee. Na het eten vergapen we ons aan de fenomenale sterrenhemel die zich boven ons hoofd uitstrekt. Wat een fantastische plek!
De volgende ochtend om 10 uur heeft Jelle een scuba dive geregeld, vlakbij ons huisje. Hij blijkt de enige liefhebber te zijn, en beleeft een prachtige ochtend onder water met zijn duikinstructeur Sendjele. Ze duiken tot ongeveer twaalf meter diep en zien o.a. een inktvis, platvissen, een kleine haai en een enorme rog. Het bevalt Jelle zo goed, dat hij om 1 uur nog een duik maakt met dezelfde instructeur.
Terwijl Jelle in zee ligt, maken Jaap, Jasper en ik een wandeling naar een spectaculaire hangbrug die over de monding van de Stormsrivier is gebouwd. We lopen door tropisch oerwoud over plankieren langs de kust en moeten flink klimmen. De vergezichten over zee zijn oogstrelend. De foto's spreken voor zich. 's Middags willen Jaap en Jasper snorkelen, maar helaas betrekt het weer: er klinkt onweersgerommel en dan is zwemmen in zee niet verstandig!
Jammergenoeg zet het onweer door en regent het daarbij enige uren flink. Het sein voor ons om een boekje en de krant te lezen, verslag bij te werken en daarna een potje te klaverjassen. Ik ben helaas vergeten wie er gewonnen hebben.
Tegen zessen wordt het droog en maakt Jelle de braai aan. De rest van de avond zitten we buiten en horen we het geruis van de oceaan. Wederom een heerlijke avond!
De volgende morgen kijk ik rond 7 uur uit het slaapkamerraam en zie een school dolfijnen voorbijzwemmen. Jelle is net op tijd om ze ook te zien. De rest is te laat, omdat de dolfijnen stevig het gas erop hebben. We zullen deze plek gaan missen....
-
06 Maart 2016 - 11:39
Hugo:
Wat een mooie, interessante verslagen. Het herinnert me weer aan mijn eigen reizen naar Zuid-Afrika.
Nu jullie bij Storm River zijn moet ik toch vertellen dat het over de hangbrug lopen en verder naar boven klauteren om dan van een fantastisch uitzicht te genieten één van de mooiste momenten van mijn reis was.
Ik ben hiervoor nog een tweede keer terug geweest. Geniet nog veel van alle plaatsen die jullie nog aan doen op de weg naar Kaapstad.
Groetjes, Hugo -
06 Maart 2016 - 12:48
A Lbert Zandvoort:
Wij genieten met jullie mee. Wat wij niet kunnen zien wordt aangevuld met onze fantasie.misschien mooier dan de werkelijkheid. Informeer eens naar het hondenras de "boerboel". Hij komt uit zuid Afrika en werd door de boeren gefokt.
Groet,
Albert -
06 Maart 2016 - 15:37
Franzi:
Dag Jeannette , wat een avontuurlijke reis maken jullie met het gezin. Fijn ,dit blijft je hele leven bij en niemand neemt het je af. Jeannette dat jij niet meer weet wie er gewonnen heeft met klaverjassen, dat vergeef ik je. Jij in ieder geval niet.
Groetjes franzi. -
06 Maart 2016 - 18:03
Marga En Annemarie:
We gnieten volop van jullie verhalen. Het zou zo maar eens kunnen dat wij onze reisbestemming wijzigen en naar Zuid Africa gaan ipv naar Peru aan het eind van dit jaar.
Ehhh vliegen natuurlijk. En dan slaan we Bloemfontein maarvover!
Nog heel veel vakantieplezier met jullie viertjes. Ik kiik uit naar de volgende etappes.
Groetjes, ook namens Annemarie, Marga -
07 Maart 2016 - 18:43
Gerard :
En wij ploeteren voort.......Jaloersmakend al die mooie beelden in een tijd dat wij 50 tinten grijs dagelijks aan de hemel mogen aanschouwen. Ietwat deprimerend, wel gewoon voor deze tijd van het jaar, maar toch. Nattigheid, wat kou maar niet echt winter. Kortom ik probeer jullie duidelijk te maken dat jullie de dagen die jullie nog hebben volledig in het teken van het grote genieten moeten houden. Bergen, dalen, prachtige uitzichten, dieren in hun eigen habitat, regelmatig mooi weer met lekkere temperaturen, exotisch eten en drinken en straks als afsluiter de bruisende stad Kaapstad. Wat wil je nog meer in deze tijd van het jaar!
Wees gerust wij slepen ons er wel doorheen.......
Gr Gerard
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
