Laatste loodjes en een verrassing van de KLM
Door: Jeannette
Blijf op de hoogte en volg Familie
13 Maart 2016 | Zuid-Afrika, Kaapstad
12 en 13 maart
Onze laatste ochtend in Kaapstad is aangebroken: vanmiddag om 2 uur zullen we met onze auto naar de luchthaven rijden om aan de thuisreis te beginnen. Wat voor leuks kunnen we deze morgen nog doen? De keuze valt uiteindelijk op het zeeaquarium van Kaapstad, het Two Oceans Aquarium dat zich in het Waterfront bevindt, op loopafstand van ons guest house.
Het blijkt een gelukkige keus; er zijn prachtige aquaria te zien met enorme krabben, haaien, murenen, clownsvissen (Nemo) en zelfs een zeeschildpad. We treffen het met voedertijd voor de Afrikaanse pinguïns en voedertijd in een van de grootste aquaria, waarbij een duiker ingeschakeld wordt om de vissen te voeren met stukjes inktvis en kleine visjes. Verzorgers geven via een microfoon professioneel uitleg bij wat we te zien krijgen. Ook hier blijkt weer dat de Zuid-Afrikanen erg trots zijn op hun land en hun dierenleven.
Na afloop lunchen we op het terras bij het aquarium, met zicht op een aantal wilde zeerobben die liggen te zonnen op een vlonder in de binnenhaven, alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Wel moeten we oppassen voor brutale zeemeeuwen, die azen op onze tosti’s. Alles bij elkaar een prima afsluiting van onze zonnige dagen in Kaapstad. Onze kinderen verrassen ons nog met een cadeau voor ons 30-jarig huwelijk: een dinerbon voor een etentje bij een sterrenrestaurant als we terug zijn in Nederland.
Dan is het tijd om naar het vliegveld te rijden, waar we de auto inleveren bij de verhuurder, en het laatste stukje naar de vertrekhal te voet kunnen afleggen. Aan het eind van de middag vliegen we met Mango, een lokale budgetmaatschappij, naar Johannesburg. Daarvandaan vertrekt tegen middernacht onze KLM-vlucht naar Schiphol. De vele uren wachten vliegen voorbij met wat eten, drinken, napraten over onze reis en lezen.
Om 23.45 uur zijn we in de lucht. Jelle en Jasper vallen al spoedig in slaap en merken daardoor niet dat er om een dokter wordt gevraagd. Jaap meldt zich en is vervolgens vrij langdurig bezig met de man die onwel is geworden, om uit te vinden wat hem scheelt. Het lijkt mee te vallen, maar twee uur later wordt toch opnieuw om zijn assistentie gevraagd. De stewardess komt met een grote koffer waar “Medical Kit” op staat en waarin o.a. een bloeddrukmeter zit. De resultaten zijn geruststellend en de man kan de rest van de nacht zittend in zijn stoel doorbrengen zonder verdere problemen. De hoofdstewardess komt ’s morgens bij ons langs om Jaap te bedanken voor zijn bijstand en wil graag ons adres thuis, zijn e-mailadres en Jaaps e-ticketnummer hebben. Heeft de KLM een verrassing voor ons in petto? We durven het niet te zeggen: op dit moment hebben wij nog niets ontvangen, maar we wachten in spanning af!
We landen vroeger dan verwacht, rond 9.45 uur. Na een kop koffie op Schiphol gaan we ieder ons weegs na een hartelijk afscheid: Jasper met de trein naar Wageningen, Jelle met de auto naar Groningen en Jaap en ik met de auto naar Limburg.
Wat hebben wij opgestoken van onze reis naar Zuid-Afrika?
Zuid-Afrika is een land met vele gezichten en grote tegenstellingen. Enerzijds is het zeer Afrikaans, met rommelige dorpen, marktjes langs de straten, overal mensen, vrouwen met enorme pakkages op hun hoofd, vee in de berm zonder afscheiding, ook op tweebaanswegen, waar 120 km p/u als limiet geldt. Anderzijds is het een Westers aandoend land, met prima infrastructuur, modern ogende steden, dure auto’s, en prima sanitair, zowel in de guest houses als bij de benzinepompen onderweg. Vrijwel alle grotere plaatsen hebben ‘townships’, wijken met armoedige huizen, soms krotten, waar de bevolking zwart is.
Blank en zwart lijken vredig naast elkaar te leven, al viel het ons op dat de eigenaren c.q. leidinggevenden in de guest houses en restaurants die wij bezocht hebben, vrijwel zonder uitzondering blank waren. Bedienend personeel is vrijwel altijd zwart. Hetzelfde geldt voor kamermeisjes, schoonmakers, wegwerkers, enz. Er wordt echter veel geïnvesteerd in onderwijs, waardoor er een zwarte middenklasse in opkomst is. De apartheid is pas 20 jaar geleden afgeschaft, waardoor er een ware inhaalslag gaande is. Maar de werkloosheid is hoog, vooral onder de zwarte bevolking. Op scholen wordt zowel Engels als Afrikaans gegeven, maar Afrikaans lijkt toch vooral de taal van de blanken te zijn. De meeste zwarten verstaan het echter prima. Sowieso moet je als Nederlander op je woorden letten, want iedereen kan je verstaan. Toen Jaap een keer opmerkte tegen ons, dat de fles rode wijn wel erg warm aanvoelde, informeerde de serveerster meteen in het Engels of hij soms een emmer ijs voor de wijn wilde!
Door het Afrikaans op de verkeersborden en de vele plaatsnamen die Nederlands klinken, voel je je op een speciale manier thuis, al is het landschap allesbehalve Nederlands! Ook zijn de afstanden on-Nederlands groot: We hebben in de ruim 3 weken dat we op pad waren, 4500 km afgelegd (in 75 uur in de auto). Dit was goed te doen, omdat we met 3 personen reden, en elkaar geregeld af konden wisselen. Een volgende keer zouden we wel kiezen voor een rustiger tempo en ons meer concentreren op een bepaald gebied. Maar voor een eerste kennismaking was dit uitstekend. Zuid-Afrika is een land waar we zeker nog eens terug gaan komen!
Dit is het laatste hoofdstuk van ons Zuid-Afrikareisblog. Rest mij nog jullie namens de andere 3 J’s te bedanken voor jullie belangstelling en bemoedigende commentaren.
Jeannette
Onze laatste ochtend in Kaapstad is aangebroken: vanmiddag om 2 uur zullen we met onze auto naar de luchthaven rijden om aan de thuisreis te beginnen. Wat voor leuks kunnen we deze morgen nog doen? De keuze valt uiteindelijk op het zeeaquarium van Kaapstad, het Two Oceans Aquarium dat zich in het Waterfront bevindt, op loopafstand van ons guest house.
Het blijkt een gelukkige keus; er zijn prachtige aquaria te zien met enorme krabben, haaien, murenen, clownsvissen (Nemo) en zelfs een zeeschildpad. We treffen het met voedertijd voor de Afrikaanse pinguïns en voedertijd in een van de grootste aquaria, waarbij een duiker ingeschakeld wordt om de vissen te voeren met stukjes inktvis en kleine visjes. Verzorgers geven via een microfoon professioneel uitleg bij wat we te zien krijgen. Ook hier blijkt weer dat de Zuid-Afrikanen erg trots zijn op hun land en hun dierenleven.
Na afloop lunchen we op het terras bij het aquarium, met zicht op een aantal wilde zeerobben die liggen te zonnen op een vlonder in de binnenhaven, alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Wel moeten we oppassen voor brutale zeemeeuwen, die azen op onze tosti’s. Alles bij elkaar een prima afsluiting van onze zonnige dagen in Kaapstad. Onze kinderen verrassen ons nog met een cadeau voor ons 30-jarig huwelijk: een dinerbon voor een etentje bij een sterrenrestaurant als we terug zijn in Nederland.
Dan is het tijd om naar het vliegveld te rijden, waar we de auto inleveren bij de verhuurder, en het laatste stukje naar de vertrekhal te voet kunnen afleggen. Aan het eind van de middag vliegen we met Mango, een lokale budgetmaatschappij, naar Johannesburg. Daarvandaan vertrekt tegen middernacht onze KLM-vlucht naar Schiphol. De vele uren wachten vliegen voorbij met wat eten, drinken, napraten over onze reis en lezen.
Om 23.45 uur zijn we in de lucht. Jelle en Jasper vallen al spoedig in slaap en merken daardoor niet dat er om een dokter wordt gevraagd. Jaap meldt zich en is vervolgens vrij langdurig bezig met de man die onwel is geworden, om uit te vinden wat hem scheelt. Het lijkt mee te vallen, maar twee uur later wordt toch opnieuw om zijn assistentie gevraagd. De stewardess komt met een grote koffer waar “Medical Kit” op staat en waarin o.a. een bloeddrukmeter zit. De resultaten zijn geruststellend en de man kan de rest van de nacht zittend in zijn stoel doorbrengen zonder verdere problemen. De hoofdstewardess komt ’s morgens bij ons langs om Jaap te bedanken voor zijn bijstand en wil graag ons adres thuis, zijn e-mailadres en Jaaps e-ticketnummer hebben. Heeft de KLM een verrassing voor ons in petto? We durven het niet te zeggen: op dit moment hebben wij nog niets ontvangen, maar we wachten in spanning af!
We landen vroeger dan verwacht, rond 9.45 uur. Na een kop koffie op Schiphol gaan we ieder ons weegs na een hartelijk afscheid: Jasper met de trein naar Wageningen, Jelle met de auto naar Groningen en Jaap en ik met de auto naar Limburg.
Wat hebben wij opgestoken van onze reis naar Zuid-Afrika?
Zuid-Afrika is een land met vele gezichten en grote tegenstellingen. Enerzijds is het zeer Afrikaans, met rommelige dorpen, marktjes langs de straten, overal mensen, vrouwen met enorme pakkages op hun hoofd, vee in de berm zonder afscheiding, ook op tweebaanswegen, waar 120 km p/u als limiet geldt. Anderzijds is het een Westers aandoend land, met prima infrastructuur, modern ogende steden, dure auto’s, en prima sanitair, zowel in de guest houses als bij de benzinepompen onderweg. Vrijwel alle grotere plaatsen hebben ‘townships’, wijken met armoedige huizen, soms krotten, waar de bevolking zwart is.
Blank en zwart lijken vredig naast elkaar te leven, al viel het ons op dat de eigenaren c.q. leidinggevenden in de guest houses en restaurants die wij bezocht hebben, vrijwel zonder uitzondering blank waren. Bedienend personeel is vrijwel altijd zwart. Hetzelfde geldt voor kamermeisjes, schoonmakers, wegwerkers, enz. Er wordt echter veel geïnvesteerd in onderwijs, waardoor er een zwarte middenklasse in opkomst is. De apartheid is pas 20 jaar geleden afgeschaft, waardoor er een ware inhaalslag gaande is. Maar de werkloosheid is hoog, vooral onder de zwarte bevolking. Op scholen wordt zowel Engels als Afrikaans gegeven, maar Afrikaans lijkt toch vooral de taal van de blanken te zijn. De meeste zwarten verstaan het echter prima. Sowieso moet je als Nederlander op je woorden letten, want iedereen kan je verstaan. Toen Jaap een keer opmerkte tegen ons, dat de fles rode wijn wel erg warm aanvoelde, informeerde de serveerster meteen in het Engels of hij soms een emmer ijs voor de wijn wilde!
Door het Afrikaans op de verkeersborden en de vele plaatsnamen die Nederlands klinken, voel je je op een speciale manier thuis, al is het landschap allesbehalve Nederlands! Ook zijn de afstanden on-Nederlands groot: We hebben in de ruim 3 weken dat we op pad waren, 4500 km afgelegd (in 75 uur in de auto). Dit was goed te doen, omdat we met 3 personen reden, en elkaar geregeld af konden wisselen. Een volgende keer zouden we wel kiezen voor een rustiger tempo en ons meer concentreren op een bepaald gebied. Maar voor een eerste kennismaking was dit uitstekend. Zuid-Afrika is een land waar we zeker nog eens terug gaan komen!
Dit is het laatste hoofdstuk van ons Zuid-Afrikareisblog. Rest mij nog jullie namens de andere 3 J’s te bedanken voor jullie belangstelling en bemoedigende commentaren.
Jeannette
-
16 Maart 2016 - 20:38
Gertje Dols:
Welkom thuis na zo'n mooie reis met je Family in zo'n mooi land! -
16 Maart 2016 - 21:30
Franzi:
Dag Jeannette, bedankt voor de interessante verslagen van jullie reis, inclusief de prachtige foto's. Ik heb er erg van genoten. Wat lijkt Jelle op z'n vader........
Groetjes Franzi -
16 Maart 2016 - 23:42
Peter:
Jeannette, Jaap, Jelle en Jasper, hartelijk dank voor al jullie reisverslagen en foto's.
Hartelijke groeten van Paula en Peter -
17 Maart 2016 - 08:37
Berrie Van Der Wielen:
Ps.... Waar verbleven jullie in Kaapstad? Green of Mouille point? In welk hotel/b&b?
Groete,
Berrie -
17 Maart 2016 - 08:43
Berrie Van Der Wielen:
Erg goede beschrijving van hedendaags Zuidafrika. Inderdaad zijn de verschillen nog erg groot en is de welvaart nog steeds sterk geconcentreerd in blanke handen. Maar er komt een zwarte meddenklasse. Blij om te horen dat het baie bevallen is en dat het niet jullie laatste keer is dat jullie naar Zuidafrika afreizen. Hopelijk hebben jullie de verloopstekkers kunnen gebruiken, gelukkig hadden wij er voldoende want mijn moeder beslott op het alleerlaatst dat ze toch wel weer weg wilde zodat ik hier nu zit in de ongekroonde Oudtshoorn. Waar een verloopstekker voor ma's feun van pas komt....
Groet vanuit het Zuyden,
Berrie -
17 Maart 2016 - 21:55
Jos:
Hallo 4 K(ilometervreter)s, m'n complimenten voor jullie journalistieke vaardigheden. Jullie deden echt niet onder voor elkaar! Alles bij elkaar een mooi reisverslag afgewisseld met wetenswaardigheden, zoals o.a. het nut van de uitwerpselen van de giraf en de afscheiding van nijlpaarden. Misschien kunnen we het binnenkort gebruiken.
Het laatste verhaal van Jasper over de foto schietende Japanners spande de kroon. Je ziet het voor je!
Dank voor jullie uitgebreide verhalen en dat jullie de moeite hebben genomen om ons deelgenoot te maken van al jullie belevenissen.
Het huwelijksfeest vorige week vrijdag is in alle opzichten zeer zonnig verlopen ('t was alleen nog wel fris).
Groeten en tot ziens op de familiereünie. -
22 Maart 2016 - 15:31
Robert Bouwens:
Hallo J,J,J en J,
Weliswaar heb ik nog niet gereageerd op jullie reisverslagen, toch heb ik ze allemaal met plezier en natuurlijk veel herkenningsmomenten gelezen.
Het grappigste is - maar daar ben ik natuurlijk leraar voor - dat het zo prettig leesbaar was en zonder taalfouten! Dat maak je op een school niet meer mee, zelfs niet meer bij je collega's Nederlands! Het is een hele verademing.
Dank voor jullie verslagen, Jaap weer tot bij de Hugenieten en groeten,
Robert Bouwens
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
