Enkels en flamingo´s
Door: Jaap
Blijf op de hoogte en volg Familie
30 Juli 2009 | Peru, Puno
Bij nader inzien wil ik jullie, trouwe lezers, toch niet zo lang laten wachten. Een berichtje is tenslotte gauw getikt.
Zojuist zijn we in Puno (3829 meter) aangekomen, na een busrit van zes uur met zo'n luxe bus van Cruz del Sur. Die bus heeft ligstoelen, er wordt een lunch vertrekt en films vertoond (vandaag o.a. Slumdog Millionaire). Een reclamefilmpje wijst trots op draadloos internet aan boord, maar dit is nu al de derde bus waarin dat helaas niet functioneert.
Die hoogte trouwens is goed te merken. Met een flinke koffer twee trappen op leidt meteen tot heftig ademtekort. Maar dat herstelt snel. Hoofdpijn, ook zo'n typisch symptoom reageert goed op paracetamol. Kortom, we passen ons snel aan.
De rit voerde door dorre pampa's met besneeuwde bergtoppen in de verte. Hoogvlakte met pollen gras als enige begroeiing waarop kuddes lama's grazen. Af en toe passeren we een haveloze nederzetting of een rommelig dorp. Voornaamste middel van bestaan is hier akkerbouw (maar wat wil er groeien?) en veeteelt (runderen, schapen en geiten). Heel bijzonder is een roedel flamingo's dat is neergestreken aan de rand van een meer (op 3000 meter dus) en op een been staat te pitten. (Of heet dat een koppel, een zwerm, of een groep). Hoe dan ook: flamingo's! Dat geloof je toch niet op deze hoogte, maar onze reisgids beschrijft dat in dit gebied zilte lagunes te vinden zijn waarop inderdaad flamingo's pauzeren tijdens hun trek.
Hier blijft het bij voor vandaag. We gaan eens even kijken of het centrum van Puno nog wat te bieden heeft. Ook deze stad (170.000 inwoners) heeft een Plaza de Armas met een kathedraal.
Morgen slapen we bij een traditioneel gastgezin op het eiland Amantani in het Titicacameer. De belevenissen volgen in de nacht van zaterdag op zondag (Nederlandse tijd).
O ja, mijn enkel doet het weer. Désirée (V) maak je geen zorgen. Ik loop weer prima. Mits niet tegengehouden door ijle lucht was ik van plan de 525 treden die we morgen opmoeten op het eiland Taquile met veerkrachtige tred te betreden.
Beste lezers, blijf reageren en indien je dat persoonlijker wil doen: jsyswerda@tiscali.nl
Zojuist zijn we in Puno (3829 meter) aangekomen, na een busrit van zes uur met zo'n luxe bus van Cruz del Sur. Die bus heeft ligstoelen, er wordt een lunch vertrekt en films vertoond (vandaag o.a. Slumdog Millionaire). Een reclamefilmpje wijst trots op draadloos internet aan boord, maar dit is nu al de derde bus waarin dat helaas niet functioneert.
Die hoogte trouwens is goed te merken. Met een flinke koffer twee trappen op leidt meteen tot heftig ademtekort. Maar dat herstelt snel. Hoofdpijn, ook zo'n typisch symptoom reageert goed op paracetamol. Kortom, we passen ons snel aan.
De rit voerde door dorre pampa's met besneeuwde bergtoppen in de verte. Hoogvlakte met pollen gras als enige begroeiing waarop kuddes lama's grazen. Af en toe passeren we een haveloze nederzetting of een rommelig dorp. Voornaamste middel van bestaan is hier akkerbouw (maar wat wil er groeien?) en veeteelt (runderen, schapen en geiten). Heel bijzonder is een roedel flamingo's dat is neergestreken aan de rand van een meer (op 3000 meter dus) en op een been staat te pitten. (Of heet dat een koppel, een zwerm, of een groep). Hoe dan ook: flamingo's! Dat geloof je toch niet op deze hoogte, maar onze reisgids beschrijft dat in dit gebied zilte lagunes te vinden zijn waarop inderdaad flamingo's pauzeren tijdens hun trek.
Hier blijft het bij voor vandaag. We gaan eens even kijken of het centrum van Puno nog wat te bieden heeft. Ook deze stad (170.000 inwoners) heeft een Plaza de Armas met een kathedraal.
Morgen slapen we bij een traditioneel gastgezin op het eiland Amantani in het Titicacameer. De belevenissen volgen in de nacht van zaterdag op zondag (Nederlandse tijd).
O ja, mijn enkel doet het weer. Désirée (V) maak je geen zorgen. Ik loop weer prima. Mits niet tegengehouden door ijle lucht was ik van plan de 525 treden die we morgen opmoeten op het eiland Taquile met veerkrachtige tred te betreden.
Beste lezers, blijf reageren en indien je dat persoonlijker wil doen: jsyswerda@tiscali.nl
-
30 Juli 2009 - 21:35
Franzi Vossen:
dag jaap,wat een indrukken moeten jullie verwerken en wat een kilometers maken jullie. ogen, oren en hersens maken overuren. fijn dat er verslagen en foto's zijn van deze indrukwekkend reis. jaap, zal ik morgen bij onze heilige pater karel een kaarsje opsteken zodat je die 525 treden zonder problemen betreedt?
groetjes franzi. -
30 Juli 2009 - 22:18
Zus:
Ha broer,
Blij dat je aan jullie trouwe lezers denkt en het weer goed met je gaat!
X Renate -
31 Juli 2009 - 11:57
Desiree:
Hoi Jaap,
Ik heb er alle vertouwen in dat je ongeschonden thuiskomt. Geniet ervan! -
31 Juli 2009 - 17:20
De Achtungkoningen:
hallo Jelle & familie
leuk
Kom gou teruch, dan gaan we vietsen en Achtungen en frikandellen slobberen enzo, en voor je herkansingen leren.
Maar anyways, de foto's zien er super uit, tot over een paar weken!
Groeten,
Bart (aanhef)
Sybren (alinea 2 en 3)
Ruben (Alinea 4) -
01 Augustus 2009 - 08:42
Rob En Elly:
Hoi 4J's
Leuk dat je toch nog even tijd hebt gevonden om een stukje te schrijven . Je kunt je abonnee's ook niet zo maar in de steek laten.
Maar wat zijn jullie bezig met een fantastische reis !!
Dat wordt straks behoorlijk uitdeuken , na alle indrukken!
We zijn al weer benieuwd naar het volgende verslag.
Groetjes Elly en Rob -
01 Augustus 2009 - 14:32
Monique:
Jullie komen vast met een geweldige conditie terug na zo'n hoogte training. Jelle/Jasper: ik schat jullie hoog in; maar je gaat me toch niet vertellen dat jullie cavia's eten?Herinner je je Saskia en Dorien nog...?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
