Verzadigd met nijlpaard
Door: Jasper
Blijf op de hoogte en volg Familie
26 Februari 2016 | Zuid-Afrika, Richards Bay
25 februari St Lucia
Donderdagochtend komt Albert, onze huisbaas, enthousiast vertellen dat hij de vorige avond een nijlpaard heeft gespot. Niet in zee, maar voor de deur van ons guesthouse. Voor het bord 'Beware of hippos,' nog wel. Wij hebben ook gezocht; we hebben een aantal rondjes gemaakt door het dorp, om onverrichterzake weer naar ons guest houdsel terug te keren. Daar hadden we achteraf gezien dus eerder moeten zijn; we hebben het beest op nauwelijks meer dan een kwartier gemist! Hopelijk vanavond beter, dus.
Vandaag staat er bij ons een boottocht op het programma, in de St Lucia Estuary, om, jawel, hippo's te spotten in de rivier. Als u, beste lezer, nu denkt: het gaat de laatste paar verhalen wel erg veel over die stomme nijlpaarden, dan zeggen wij: dat klopt, wij zijn ook wel een beetje op ze uitgekeken, máár ik heb nog een aantal geinige feitjes over de hippo's die ik u niet wil onthouden.
Nijlpaardenfamilies hebben ongeveer een territorium van 1 kilometer, komen ze een andere familie tegen dan gaan ze met elkaar op de spreekwoordelijke vuist. Ze liggen overdag in het water, komen 's nachts het land op om gras te eten. Ze baren op het land, want zoals eerder vermeld kunnen hippo's niet zwemmen, en het zou zonde zijn als pasgeboren babynijlpaardjes meteen zouden verzuipen. Verder scheiden ze een roodachtige vloeistof af, die dienst doet als zonnebrandcrème. Dit laatste feitje hebben we van David Attenborough, en wordt bevestigd door de gids hier.
's Middags gaan we naar het strand, dat lastiger te vinden is dan het zo lijkt. Het ligt achter de ingang van het iSimangaliso National Park, alleen de weg naar het dichtstbijzijnde strand is in maintainance. Twintig kilometer verderop is ie wel open. Verder komen we nog een kudu (een antilope met gedraaide hoorns) tegen; weer een beestje dat we van ons lijstje af kunnen strepen.
We gaan eten bij Henk, een zwaarlijvige Zuid-Afrikaan die stomme en af en toe wat minder stomme grapjes, en houtovenpizza's verkoopt. De pizza's zijn zeker niet slecht, maar helaas kunnen ze toch maar in één land echte Italiaanse pizza's bakken.
We maken in het donker nog twee keer zoveel rondjes door het dorp als gisteren, maar het mag helaas niet baten. Eén troost, Albert heeft vanavond ook geen nijlpaarden gezien.
En ik kan geen nijlpaard meer zien.
Jasper
Donderdagochtend komt Albert, onze huisbaas, enthousiast vertellen dat hij de vorige avond een nijlpaard heeft gespot. Niet in zee, maar voor de deur van ons guesthouse. Voor het bord 'Beware of hippos,' nog wel. Wij hebben ook gezocht; we hebben een aantal rondjes gemaakt door het dorp, om onverrichterzake weer naar ons guest houdsel terug te keren. Daar hadden we achteraf gezien dus eerder moeten zijn; we hebben het beest op nauwelijks meer dan een kwartier gemist! Hopelijk vanavond beter, dus.
Vandaag staat er bij ons een boottocht op het programma, in de St Lucia Estuary, om, jawel, hippo's te spotten in de rivier. Als u, beste lezer, nu denkt: het gaat de laatste paar verhalen wel erg veel over die stomme nijlpaarden, dan zeggen wij: dat klopt, wij zijn ook wel een beetje op ze uitgekeken, máár ik heb nog een aantal geinige feitjes over de hippo's die ik u niet wil onthouden.
Nijlpaardenfamilies hebben ongeveer een territorium van 1 kilometer, komen ze een andere familie tegen dan gaan ze met elkaar op de spreekwoordelijke vuist. Ze liggen overdag in het water, komen 's nachts het land op om gras te eten. Ze baren op het land, want zoals eerder vermeld kunnen hippo's niet zwemmen, en het zou zonde zijn als pasgeboren babynijlpaardjes meteen zouden verzuipen. Verder scheiden ze een roodachtige vloeistof af, die dienst doet als zonnebrandcrème. Dit laatste feitje hebben we van David Attenborough, en wordt bevestigd door de gids hier.
's Middags gaan we naar het strand, dat lastiger te vinden is dan het zo lijkt. Het ligt achter de ingang van het iSimangaliso National Park, alleen de weg naar het dichtstbijzijnde strand is in maintainance. Twintig kilometer verderop is ie wel open. Verder komen we nog een kudu (een antilope met gedraaide hoorns) tegen; weer een beestje dat we van ons lijstje af kunnen strepen.
We gaan eten bij Henk, een zwaarlijvige Zuid-Afrikaan die stomme en af en toe wat minder stomme grapjes, en houtovenpizza's verkoopt. De pizza's zijn zeker niet slecht, maar helaas kunnen ze toch maar in één land echte Italiaanse pizza's bakken.
We maken in het donker nog twee keer zoveel rondjes door het dorp als gisteren, maar het mag helaas niet baten. Eén troost, Albert heeft vanavond ook geen nijlpaarden gezien.
En ik kan geen nijlpaard meer zien.
Jasper
-
26 Februari 2016 - 20:09
Peter:
Hoi Jasper,
Als je na terugkomst nog de behoefte voelt om af te kicken van al die nijlpaarden, weet ik een rustig plekje in het zuiden van ons land: daar ben ik bij leven en welzijn nog nooit zo'n beestje tegen gekomen (na een slechte dronk daargelaten!). Maar als de weerzin te wijten is aan de grote bek van dat schatje, weet ik niet zeker, of het beloofde plekje daar verschoond van blijft! -
26 Februari 2016 - 22:18
Franzi :
-
26 Februari 2016 - 22:24
Franzi:
Dag Jasper, hoeveel beesten staan er eigenlijk op jouw lijstje om af te strepen?
En welke zijn je favorieten?
Groetjes franzi.
PS om het voor jullie nog leuker te maken. Het is hier hartstikke koud!!! -
26 Februari 2016 - 22:29
Renate:
Die nijlpaarden komen je neus uit, maar als je weer hier bent zul je ze missen Jasper! -
27 Februari 2016 - 16:28
Jasper:
@Franzi
We hebben de belangrijkste en meest voorkomende dieren wel gezien, op de zwarte neushoorn en cheetah na, die beiden behoorlijk zeldzaam zijn. Verder zijn mijn favorieten de giraf en de olifant :) naar mijn mening knappe beesten, die niet zo snel mensen aanvallen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
